Opodatkowanie CIT spółki komandytowej w 2021 r. jest faktem. Pisaliśmy już o tym problemie na blogu – kliknij TUTAJ. Okazuje się, że przyjęta na szybko ustawa nowelizująca ustawy o podatkach dochodowych (Nowelizacja) rodzi mnóstwo problemów praktycznych. Dziś piszemy o pięciu kwestiach, najczęściej pojawiających się na spotkaniach z naszymi klientami.
Nie wszyscy podatnicy są świadomi, że zmieniły się zasady ewidencjonowania faktur wystawianych do paragonów. Spieszymy wyjaśnić na czym polegają zmiany.
Od 1 października 2020 r. obowiązuje art. 109 ust. 3d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2020.106 t.j.), został on dodany przez art. 1 pkt 23 lit. b ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. (Dz.U.2019.1520) o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.
Przepis ten stanowi, że:
Faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.
Przywołane faktury są związane ze sprzedażą na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i wymogiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (tzw. kas fiskalnych). Ustawodawca odwołuje się tu więc do faktur dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a także faktur wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz faktur w formie elektronicznej dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Tym samym, od 1 października 2020 r. należy ujmować takie faktury w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Faktury te należy ująć w tym okresie, w którym zostały wystawione, nie zwiększą one jednak wartości sprzedaży ani podatku należnego w okresie ujęcia ich w ewidencji.
Konsekwencją tego stanu rzeczy jest również konieczność ujęcia „faktur do paragonów” w pliku JPK_VAT, w którym trzeba wykazywać wszystkie faktury wystawione do paragonów, również dotyczące sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Tym samym nie ma znaczenia czy faktura jest wystawiana dla podatnika czy osoby prywatnej. Innymi słowy raz ujmuje się w pliku JPK sprzedaży udokumentowaną paragonem (w zapisie na podstawie raportu fiskalnego), a drugi raz sprzedaż wykazuje się w części ewidencyjnej pliku JPK poprzez ujęcie faktury wystawionej do każdego paragonu, ale tym razem nie zwiększa to wartości sprzedaży i podatku należnego.
Zgodnie z § 10 ust. 5 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U.2019.1988 ze zm.) takie dowody sprzedaży oznacza się symbolem „FP” i symbol ten powinien się znaleźć w nowym pliku JPK.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej nie jest zwolniony z obowiązku badania stanu faktycznego sprawy przy przedłużeniu blokady rachunku bankowego, w szczególności nie może pomijać specyfiki działalności strony, zwłaszcza, jeżeli strona przedstawia mu dowody na okoliczności przeciwne do tych, które były podstawą przedłużenia tzw. krótkiej blokady rachunku – to główny wniosek niedawnych wyroków z 18 listopada 2020 r. wydanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawach III SA/Wa 2075/20 oraz III SA/Wa 2033/20.
Z naszego doświadczenia wynika, że głównymi beneficjentami ulgi B+R są podmioty, które wykonują produkty, maszyny czy linie produkcyjne od podstaw, tj. opracowują koncepcję, projektują, konstruują, a następnie wytwarzają określone sprzęty. Za te czynności mogą być odpowiedzialni pracownicy, ale także urządzenia, dzięki którym produkcja określonych towarów w ogóle jest możliwa. Czy informacje o pracownikach i środkach trwałych wystarczą, by prawidłowo rozliczyć ulgę B+R?
Załóżmy, że zwrócił się do nas przedsiębiorca, który projektuje i wykonuje linie produkcyjne. Poniżej – krok po kroku – pokażmy, jak może przebiegać taka współpraca.
W ślad za funkcjonującym od 2017 r. obowiązkiem upubliczniania danych z zeznań podatkowych największych podatników podatku dochodowego, Ministerstwo Finansów planuje wprowadzić kolejny obowiązek, który ma w założeniu uszczelnić system podatkowy i wesprzeć walkę z agresywną optymalizacją.
Zgodnie z planami rządu od 1 stycznia 2021 r. na podatnikach CIT będzie ciążył obowiązek sporządzania i podawania do publicznej wiadomości informacji o realizowanej strategii podatkowej. Rozwiązanie to ma zwiększyć transparentność podatkową podmiotów zajmujących kluczowe pozycje na polskim rynku.
